Wołek Zbożowy

Najczęściej spotykany we wszystkich typach magazynów i jeden z najgroźniejszych szkodników ziarna zbóż. Gatunek całkowicie przystosowany do pomieszczeń zamkniętych. Żeruje przede wszystkim na ziarnie pszenicy i jęczmienia, ale pojawia się także na pozostałych zbożach. Według szacunków szkodnik ten niszczy w Polsce ok. 5 % przechowywanych zbóż rocznie.

Jest to chrząszcz długości 2,0-5,0 mm, barwy od jasnobrązowej poprzez ciemnobrązową do czarnej z lekkim połyskiem. Ubarwienie zależy od wieku i zaraz po wyjściu z poczwarki chrząszcze są koloru słomkowego. Ciało smukłe, głowa charakterystyczna wyciągnięta w ryjek, który na przekroju poprzecznym jest okrągły. Larwa dorasta do 2,5 mm długości, jest beznoga.

Wołek rozmnaża się za pomocą jaj składanych w ziarnie, umieszczanych w części grzbietowej i wierzchołkowej ziarna. Wyklute po kilku dniach larwy całe życie spędzają w ziarnie żywiąc się jego zawartością – wygryzają ziarno w środku pozostawiając łupinkę.
Larwa przechodzi 4 linienia i po 21 dniach przepoczwarcza się. Po wyjściu z poczwarki chrząszcze po kilku dniach przystępują do kopulacji i składania jaj.

Przy sprzyjających warunkach wołek zbożowy żyje średnio 9 miesięcy, a samice składają w tym czasie ok. 150-200 jaj. Prędkość rozrodu jest zatem znaczna. W ciągu roku może rozwinąć się od 2 do 3 pokoleń, w pomieszczeniach ogrzewanych nawet do 10. Potomstwo jednej pary po 6 pokoleniach zwiększa liczebność do ok. 8 mln. sztuk.

Chrząszcze unikają światła, co utrudnia ich wykrycie.